Dag 12, 13 en 14
3 augustus 2013 - Kathmandu, Nepal
Ondanks dat ik nu een beetje ziek ben, zal ik jullie nog even op de hoogte houden.
Donderdag en vrijdag waren onze laatste dagen vrijwilligerswerk. We hebben het disability centre opgeknapt en het eindresultaat ziet er mooi uit! We moesten eerst alles schuren en schoonmaken en daarna hebben we de kozijnen 2 lagen bruine verf gegeven. Het binnenste gedeelte hebben we wit geverfd en de muur is van vies wit veranderd naar lichtblauw, heel mooi! Ook is er nog een teken van het disability centre op de muur getekend. Gisteren hadden we ook onze laatste dag op het weeshuis, dat was best wel een dubbel gevoel. Uiteindelijk hebben we het heel gewoontjes aangepakt, dus we hebben geen big happening gemaakt van ons afscheid. Wel nog even met z'n allen op de foto geweest en ze nog wat cadeautjes gegeven, maar met een simpel 'bye, bye!' weggegaan. Ik denk persoonlijk ook dat dat het beste is, want die kinderen moeten al zo vaak afscheid nemen.
Vrijdagavond zijn we uit eten geweest in Thamel. Kirsten had van meerdere mensen gehoord dat in een restaurant daar het lekkerste toetje van Nepal te verkrijgen is. Het restaurant OR2K heeft een hele gezellige sfeer, je moet je schoenen uitdoen en er liggen allemaal kussens op de grond waar je op moet zitten. Normaal gesproken bestel ik eten wat voor mij bekend is, maar nu had ik samen met Kirsten een Nepalees gerecht gedeeld. (Dat heb ik van mijn lieve vriend Richard geleerd ^^) Het was erg lekker en ook het toetje deed zijn naam eer aan!
Vandaag was een vrije dag maar er was voor ons een hiking geregeld in Dhulikhel. Tijdens de 1 uur durende busrit al goed kunnen genieten van het uitzicht! Toen we er waren moesten we 1000 trappen betreden en het was goed warm. Ondertussen kwamen we een heel groot, goud boeddha beeld tegen dus daar zijn we even gestopt. Daarna weer verder gelopen en genoten van het prachtige uitzicht! Veel foto's gemaakt en een tijdje in het gras zitten genieten met Milou en Kirsten. Daarna alle 1000 trappen weer naar beneden gelopen en na de lunch weer richting huis.
Dit is onze laatste nacht in het gastgezin. Morgenvroeg worden we om 6 uur 's ochtends opgehaald voor een 7 uur durende rit naar Pokhara. Hier blijven we drie dagen en dan gaan we nog twee dagen naar het nationaal park Chitwan.
Donderdag en vrijdag waren onze laatste dagen vrijwilligerswerk. We hebben het disability centre opgeknapt en het eindresultaat ziet er mooi uit! We moesten eerst alles schuren en schoonmaken en daarna hebben we de kozijnen 2 lagen bruine verf gegeven. Het binnenste gedeelte hebben we wit geverfd en de muur is van vies wit veranderd naar lichtblauw, heel mooi! Ook is er nog een teken van het disability centre op de muur getekend. Gisteren hadden we ook onze laatste dag op het weeshuis, dat was best wel een dubbel gevoel. Uiteindelijk hebben we het heel gewoontjes aangepakt, dus we hebben geen big happening gemaakt van ons afscheid. Wel nog even met z'n allen op de foto geweest en ze nog wat cadeautjes gegeven, maar met een simpel 'bye, bye!' weggegaan. Ik denk persoonlijk ook dat dat het beste is, want die kinderen moeten al zo vaak afscheid nemen.
Vrijdagavond zijn we uit eten geweest in Thamel. Kirsten had van meerdere mensen gehoord dat in een restaurant daar het lekkerste toetje van Nepal te verkrijgen is. Het restaurant OR2K heeft een hele gezellige sfeer, je moet je schoenen uitdoen en er liggen allemaal kussens op de grond waar je op moet zitten. Normaal gesproken bestel ik eten wat voor mij bekend is, maar nu had ik samen met Kirsten een Nepalees gerecht gedeeld. (Dat heb ik van mijn lieve vriend Richard geleerd ^^) Het was erg lekker en ook het toetje deed zijn naam eer aan!
Vandaag was een vrije dag maar er was voor ons een hiking geregeld in Dhulikhel. Tijdens de 1 uur durende busrit al goed kunnen genieten van het uitzicht! Toen we er waren moesten we 1000 trappen betreden en het was goed warm. Ondertussen kwamen we een heel groot, goud boeddha beeld tegen dus daar zijn we even gestopt. Daarna weer verder gelopen en genoten van het prachtige uitzicht! Veel foto's gemaakt en een tijdje in het gras zitten genieten met Milou en Kirsten. Daarna alle 1000 trappen weer naar beneden gelopen en na de lunch weer richting huis.
Dit is onze laatste nacht in het gastgezin. Morgenvroeg worden we om 6 uur 's ochtends opgehaald voor een 7 uur durende rit naar Pokhara. Hier blijven we drie dagen en dan gaan we nog twee dagen naar het nationaal park Chitwan.
Wat een mooie foto s zeg. Prachtige uitzichten. Wat knap dat je eens een gerecht kiest dat je niet kent. Ik pak ook altijd wat ik ken ! Dus zo zie je maar weer hoe het kan uitpakken !
Wat ik bijzonder vond ,was hoe je over het afscheid nadacht in de gevoelens van die kinderen ! Ze nemen zo vaak afscheid en dat is dan beter om er makkelijk mee om te gaan !
Morgen weer een lange dag voor je. En dan niet lekker zijn. Dat valt niet mee.
Laten we hopen dat het zakt !
Kan het zijn van de verflucht ?
Nou lieverd nog mooie dagen liefs van je schoonma xxx