Dag 7
26 juli 2013 - Kathmandu, Nepal
Weekend!!! Ik typ dit vanuit een hotelkamer in Thamel met het geluid van een snurkende man als achtergrondmuziek. Dat iemand zo hard en zo snel achter elkaar kan snurken begrijp ik echt niet! Gaat een lange nacht worden denk ik zo.
Vanochtend hebben we weer ontbeten met rijst en ik vind het best te doen. Het nadeel is dat het niet echt vult, dus je krijgt snel weer trek. Met zijn zessen zijn we richting het disability centre gegaan en we moesten met een lokale bus. Wat een hel! Het was veel te druk, te warm en er stonden allemaal vieze, zwetende Nepalese mannen tegen me aan. Bij het disability centre aangekomen kregen we te horen dat de kozijnen aan de buitenkant allemaal geschilderd moesten worden. Helaas moest er dus eerst geschuurd worden (zie foto). Best een vermoeiend en fysiek intensief werkje! Zaterdag zijn we vrij dus we gaan zondag de kozijnen schilderen. Zondag is hier gewoon een werkdag. Ondanks dat dit werk ook best saai was, voelde ik me wel nuttiger dan de afgelopen twee dagen.
Toen kon het weekend beginnen! We hadden om 5 uur afgesproken met zijn tienen om naar Thamel te gaan, de toeristische wijk waar we laatst ook waren. We hadden ons laten vertellen dat je hier heel goed Westers kan eten! Na het inchecken dus gelijk op zoek gegaan naar de New Orleans om water in te ruilen voor fanta en de rijst in te ruilen voor een hamburger. Het was net alsof we helemaal niet in Nepal waren, maar gewoon in Nederland! Normaal eten en drinken, allemaal blanke mensen en gezellig zitten kletsen met de meiden. Na het eten zelfs nog lekker een cocktailtje op. Daarna nog even wat winkeltjes bekeken en de eerste souvenirtjes ingeslagen.
Het gesnurk hoor ik nu gelukkig minder goed door de regen, dus ik ga proberen te slapen. Morgen gaan we met z'n vijven naar Patan, ik heb er zin in! :)
Vanochtend hebben we weer ontbeten met rijst en ik vind het best te doen. Het nadeel is dat het niet echt vult, dus je krijgt snel weer trek. Met zijn zessen zijn we richting het disability centre gegaan en we moesten met een lokale bus. Wat een hel! Het was veel te druk, te warm en er stonden allemaal vieze, zwetende Nepalese mannen tegen me aan. Bij het disability centre aangekomen kregen we te horen dat de kozijnen aan de buitenkant allemaal geschilderd moesten worden. Helaas moest er dus eerst geschuurd worden (zie foto). Best een vermoeiend en fysiek intensief werkje! Zaterdag zijn we vrij dus we gaan zondag de kozijnen schilderen. Zondag is hier gewoon een werkdag. Ondanks dat dit werk ook best saai was, voelde ik me wel nuttiger dan de afgelopen twee dagen.
Toen kon het weekend beginnen! We hadden om 5 uur afgesproken met zijn tienen om naar Thamel te gaan, de toeristische wijk waar we laatst ook waren. We hadden ons laten vertellen dat je hier heel goed Westers kan eten! Na het inchecken dus gelijk op zoek gegaan naar de New Orleans om water in te ruilen voor fanta en de rijst in te ruilen voor een hamburger. Het was net alsof we helemaal niet in Nepal waren, maar gewoon in Nederland! Normaal eten en drinken, allemaal blanke mensen en gezellig zitten kletsen met de meiden. Na het eten zelfs nog lekker een cocktailtje op. Daarna nog even wat winkeltjes bekeken en de eerste souvenirtjes ingeslagen.
Het gesnurk hoor ik nu gelukkig minder goed door de regen, dus ik ga proberen te slapen. Morgen gaan we met z'n vijven naar Patan, ik heb er zin in! :)
Moet best lachen om je verhaal. Ik zie je al staan in zo n bus tussen allerlei stinkende mensen. Hoe je het opschrijft is best grappig. Dan die snurkende man.
Ook leuke dingen zoals je zelf nuttig voelen met dat schuren , lekker eten en drinken. Geld uitgeven met shoppen. Fijn dat je van alles zo geniet. En samen met elkaar coctail drinken. Mmm dan slaap je door het gesnurk heen.
Op na een nieuwe dag vol beleefnissen !
Knuffeltjes van Daan en mij