Dag 5

Vanuit mijn harde bedje onder mijn klamboe in Pepsi-Cola zal ik jullie weer even updaten :)

Vanochtend hebben we weer vroeg ontbeten en zijn we naar ons gastgezin gebracht. Pepsi-Cola is trouwens de buurt waarin we zitten. Ik heb alleen niet echt het gevoel dat dit een gastgezin is. Er zijn een aantal verdiepingen, wij slapen met zessen op de tweede verdieping, en we hebben nog helemaal geen gastheer of gastvrouw gezien. Het lijkt eigenlijk meer op een hostel, ik had wel verwacht dat het gastgezin betrokken zou zijn bij ons maar goed.

Rond een uur of 11 zijn we gaan kijken bij de vrijwilligersprojecten. Eerst langs het weeshuis maar daar was overdag niemand, en daarna naar de school. Op de school werden we gelijk in een klas gezet, ik moest bij de kleuters. Toen ik binnen liep en netjes met gevouwen handen 'Namaste' zei, zag ik als eerste dat er twee jongetjes op hun hoofd werden geslagen. Dat is hier blijkbaar normaal. Ik werd netjes begroet door de klas en ik was nog geen 2 seconden binnen of de lerares vroeg me of ik Engels wilde geven, omdat ze dacht dat mijn Engels beter was. Ik moest zinnen voorlezen die de klas dan na zei en daarna moesten ze de zinnen overschrijven in hun schriftje. Dit duurde ongeveer een uur en dan was de een allang klaar en moest de ander nog zo ongeveer beginnen. De lerares was best wel onverschillig en daardoor kreeg ik ook niet echt het gevoel dat ik iets kon betekenen. Daarna werden alle tafels en kussens aan de kant geschoven en werd er muziek op gezet. Eerst moesten de meisjes gaan dansen en dat was heel schattig om te zien! Natuurlijk gingen de jongetjes er doorheen dansen en dat maakte de lerares niets uit, ze ging zelfs af en toe even weg. Na het dansen ging de klas allemaal liedjes zingen en toen gingen we letterlijk wachten totdat ze naar huis mochten. Ik vond het dus nogal tegenvallen, maar ze hadden vandaag niet op ons gerekend dus misschien is het morgen wel anders. Wat ik wel leuk vind om te zien is dat wanneer de leerlingen terug de klas in willen komen dat ze heel netjes vragen: 'Can I come in please?' En dan blijven ze ook echt bij de deur wachten op een antwoord. Morgen ga ik ook de ochtend al naar school dus ik hoop dat morgen leuker wordt!

Na school zijn we met de weeskinderen naar het weeshuis gelopen. Daar aangekomen moesten ze eerst hun uniform uitdoen en daarna huiswerk maken. Wij hebben er bij gezeten en ze proberen te helpen, daarna zijn we een beetje met ze gaan spelen. Ook in het weeshuis is er weinig te doen. De kinderen kunnen al heel veel zelf en er zijn te veel vrijwilligers. Toch was het leuk om er te zijn want de kinderen zijn heel vrolijk en lief. Er was een meisje dat van iedereen het haar had ingevlochten en ik moest ook wel lachen toen een jongetje ineens aan het voetballen was met mijn roze slippers (zie foto).

Het vrijwilligerswerk viel vandaag dus best wel tegen. Ik hoor eigenlijk van iedereen dat er weinig te doen is, ooj bij de andere projecten. Maar ik geef de moed niet op en hopelijk is het morgen beter :) We hebben gezellig rijst gegeten met zn allen hier in het gastgezin en op onze kamer nog even gekaart.

Weer een dag met veel nieuwe indrukken dus ik ga nu lekker proberen te slapen!